Witam Państwa.

Pokazując szerszej rzeszy hodowców i pasjonatów nierozłączek hodowane przeze mnie mutacje barwne i ptaki o standardowym ubarwieniu, mam na celu rozpropagowanie tych pięknych papug.

Moja przygoda z ptakami egzotycznymi zaczęła się w 1962 roku. Wówczas mieszkałem we Włocławku. Posiadałem wówczas kilkadziesiąt gołębi rasowych. Pewnego jesiennego dnia przyniosłem do domu papużki faliste. Wkrótce następne i moje zainteresowania ptakami zacząłem dzielic pomiędzy gołębie i papugi. Kilka lat później do wspomnianych papużek falistych i ich potomstwa dołączyły pierwsze papugi-nimfy. Ptaki te były dużą atrakcją dla mnie i moich kolegów.

Nierozłączki czarnogłowe i Fischera są w mojej hodowli już od ponad 40 lat. Z chwilą, gdy do mnie trafiły wiedziałem, że zostaną na długo a jak pokazał czas, zostały na"zawsze"... Wyparły z hodowli inne gatunki papug, w tym hodowane przeze mnie przez ponad 25 lat nierozłączki czerwonoczelne.

Pierwsza fascynacja tą grupą papug przypadła u mnie na początek lat 70-tych. W tym czasie wstąpiłem do PZHKiPE we Wrocławiu. Następnie przeniosłem się do PZHKiPE w Oleśnicy, mojego rodzinnego miasta.Gdy zamieszkałem wraz z rodziną w Poznaniu, przeniosłem się do PZHKiPE "Kanaria II"w Poznaniu. Mój symbol(sygnum) obrączek to J-26 (od początku mojej przynalezności związkowej do końca 2010 roku).

W sierpniu 2010 roku, rozpocząłem działalność w Stowarzyszeniu Hodowców Papug i Ptaków Egzotycznych"KAKADU" w Nekli. Stowarzyszenie to jest jednym z wielu zrzeszonych w Polskiej Federacji Ornitologicznej. Po usystematyzowaniu przez PFO kwestii obrączek, wykluczono dublowanie się sygnum. Systematyka polegała na nadaniu każdemu hodowcy stowarzyszonemu w PFO, cechy indywidualej hodowcy (CIH).

Ja otrzymałem: J026.
Od 2011 roku posługuję się CIH: "J026".

Pragnę pokazać Państwu znaczną część moich ptaków, zarówno tych hodowanych w Poznaniu, jak i tych z początków hodowli w Biskupicach, podpoznańskiej miejscowości, w której mieszkamy od sześciu lat. To tutaj znalazły moje ptaki warunki, jakich jeszcze nigdy nie miały. Powierzchnia pomieszczeń hodowlanych przekracza 86m2. Chów klatkowy zapewnia pełną kontrolę i umożliwia realizację planowanej hodowli. Odbywa się on w 50 klatkach o łącznej powierzchni (szuflad) przekrzczającej 30m2. Dwie woliery wewnętrzne o długości 10 metrów i szerokości 1.5 metra każda, umożliwiają szybką regenerację ptaków po odbytych lęgach, a młodzieży właściwy rozwój masy mięśniowej. Zarówno w wolierach wewnętrznych jak i w pomieszczeniach hodowlanych przez wiele godzin operują promienie słoneczne, a stały dopływ świeżego powietrza wpływa korzystnie na samopoczucie ptaków. Woliera zewnętrzna o powierzchni 22m2 połączona jest z wolierami o powierzchni 42 m2 usytuowanymi w budynku.Rozwiązanie to umożliwia ptakom nieprzerwany lot na odległość ponad 20 metrów...

W hodowlach ukierunkowanych, rozmnażanie w wolierach nie ma sensu. Ptaki krzyżują się ze sobą nie zawsze tak, jakby tego sobie życzył hodowca. Tylko przy chowie klatkowym można przerwać lęgi danej pary w dowolnym momencie. W wolierze zamknięcie części budek i pozostawienie pozostałych otwartych kończy się krwawą jatką. W hodowli ukierunkowanej, najważniejszą rzeczą jest dbałość o czystość krwi danego gatunku. Nie ma sensu przyczyniać się do powstawania hybryd międzygatunkowych, które z punktu widzenia hodowlanego są całkowicie nieprzydatne.