Popularyzacja hodowli papużek nierozłączek jako przyczyna obniżenia kondycji, jakości ptaków i nieprzestrzeganie standardów gatunku.

Chciałbym podzielić się moimi uwagami na temat hodowli nierozłączek. Wpływ otoczenia i diety na kondycję ptaków trzymanych w klatkach i wolierach.

Nierozłączki, ptaki pochodzące z Afryki, mogą być trzymane w wolierach zewnętrznych tylko od późnej wiosny do wczesnej jesieni. W zimie oraz wczesną wiosną,ptaki te należy trzymać w pomieszczeniach, w których temperatura nie spada poniżej zera,a najlepiej w lokalach ogrzewanych. Można polemizować z moją opinią, lecz po głębszej analizie odpowiedź nasunie się sama... Proszę pomyśleć. Czy fakt, że ptaki przeżyły zimę w pomieszczeniach nieogrzewanych i wolierach zewnętrznych z przybudówkami można uznać za sukces hodowlany? Zanim padnie odpowiedź na to pytanie, należy zwrócić uwagę co zastajemy w takiej hodowli wiosną.

By utrzymać się przy życiu, by móc wyszukać sobie dostateczną ilość pożywienia większość papug przystosowana jest do ośmio/szesnasto godzinnego cyklu dobowego. Noc stanowi okres wypoczynku lecz w pomieszczeniach hodowlanych nie może być dłuższa niż 8 godzin (w czasie odchowu piskląt i dłuższa niż 10 godz. w okresie pozalęgowym). Na dzień, czyli okres aktywności ptaków składa się pozostały czas doby. W okresie zimowym noc trwa kilkanaście godzin i ptaki którym nie przedłuża się sztucznie dnia po prostu głodują. Źle zbilansowana karma, niedobór witamin, zbyt słabe oświetlenie, ujemne temperatury w jakich trzymane są ptaki, uboga pula genów, oto najczęstsze "grzechy" hodowców pozbawionych wyobraźni. Jeśli ktoś ma wątpliwości niech się zastanowi, czy chciałby funkcjonować w takich warunkach (często) jakie stworzył swoim podopiecznym. Takie sytuacje nie powinny mieć miejsca!

Spróbujmy odpowiedzieć na postawione pytanie: Czy trzymać zimą nierozłączki w ujemnych temperaturach w nieogrzewanych pomieszczeniach, wolierach zewnętrznych itp budowlach?

Znaczną część stada pomniejszają "upadki". Ptaki, które przeżyły mają fragmenty palców z powodu odmrożeń. Najczęstsze przyczyny odmrożeń to: zbyt cienka żerdka lub gałązka na której nocują ptaki (palce nie są chronione przez pióra), Ptaki nocują trzymając się siatki (bezpośredni kontakt z metalem) mokre palce (gwałtowny spadek temperatury w nocy, doprowadza do ich całkowitego odmrożenia). Te które wydawałoby się, że zniosły warunki zimowe bez uszczerbku, zaczną gniazdować dopiero jesienią, tyle bowiem czasu potrzebują ptaki na zregenerowanie organizmu po zimie. Bilans znają osoby, które trzymają ptaki ciepłolubne na dworze-zimą. Oto jest odpowiedź ludzka bezduszność.

Klatki.
Klatki do hodowli w normalnych a nie w ekstremalnych warunkach...
Z gabarytów klatki najważniejsza jest jej długość. Klatka powinna być tak długa, by trzymany w niej ptak przemieszczając się z jednej żerdki na drugą, był zmuszony do rozwinięcia skrzydeł. Tak więc w klatkach o długości poniżej 50 cm. nie powinno się trzymać żadnych ptaków. Długość klatki dla pary nierozłączek nie powinna być mniejsza niż 90 cm. Głębokość klatki ma również istotne znaczenie i nie powinna być mniejsza niż 45 cm. Jest to minimum które daje ptakom poczucie bezpieczeństwa w obecności człowieka. Wysokość klatki nigdy nie zrekompensuje jej długości. Dla nierozłączek nie powinna być niższa niż 50 cm.

Ptak trzymany w warunkach niewoli jest oderwany od swego naturalnego środowiska i obowiązkiem hodowcy jest stworzyć mu środowisko zastępcze. W tym sztucznym zastępczym środowisku karma stanowi jeden z najbardziej ważnych czynników. By ten cel osiągnąć,muszą być dokładnie znane potrzeby trzymanego ptaka w niewoli.

Woliery.
Woliera w najprostszej swej postaci, to cztery ściany z drucianej siatki z odpowiednim zadaszeniem z naturalnym podłożem z ziemi, piasku, lub betonu. Siatki druciane, które są ścianami woliery, są rozpięte na metalowych lub drewnianych ramach, które tworzą szkielet woliery. Dobrze jest gdy do woliery przylega przybudówka, w której ptaki nocują. Łatwo je zwabić do przybudówki. Wystarczy pozostawić w niej zaświecone nocne światło. Wielkość woliery zależy od możliwości hodowcy. Panuje zasada,że klatka,czy woliera im większa,tym lepsza dla ptaków.
Właściwe oświetlenie, świeże powietrze i higiena w pomieszczeniach hodowlanych, oraz klatkach i wolierach,mają istotny wpływ na kondycję naszych ptaków.

Zasiedlenie klatek i wolier.
Przy kupnie nierozłączek z rodzaju Agapornis należy się zawsze upewnić, czy ptaki te nie są krzyżówkami poszczególnych odmian geograficznych. Mieszańce poszczególnych odmian geograficznych nierozłączek są płodne o ile nalezą do jednego gatunku, ale ich ubarwienie zawsze daleko odbiega od ubarwienia ptaków rasowo czystych. Nie jest istotne czy hybrydy międzygatunkowe powstały na skutek niewłaściwego doboru par zarodowych, czy powstały w wyniku transmutacji. W Polsce hybrydy międzygatunkowe nie są bynajmniej rzadkością, ptaki te wykazują cechy, które deprecjonują je pod względem wartości reprodukcyjnej. Tego już zmienić nie można. Istotne jest aby w przyszłości nie przyczyniać się do namnażania ptaków nieprzydatnych w hodowlach i niechcianych przez potencjalnych nabywców. Jeśli już ktoś się zdecyduje na zakup nierozłączek o cechach wielu gatunków, to uczciwość sprzedającego nakazuje mu, poinformować kupującego o tym fakcie.

Wszystkim hodowcom i miłośnikom ptaków życzę pomyślności i udanych lęgów.
Leszek Jóźwiak